Serçeler passeridae türlerine aittirler. En çok karşılaşılan zararlı serçe türü ev serçesidiir. Bu türü kasıtsız olarak insanlar tarafından dünyaya sunulmuştur.

Ev serçesi esasen kırsal alanlarda, tohum ve tahıllarla beslenir, yulaf ve buğdaya bayılır, ancak fırsatçı da olabilir ve şehirde yaşarken yemek bulmak için kendini ortama adapte edebilir.

Serçeler ayrıca, birçok hastalık içeren dışkılarıyla yiyecekleri kirletmekleri ile de bilinir. Bu kuş türü bazı bölgelerde korunmaktadır, bu yüzden insanlar onlar için yaşam tehlikesi oluşturmayan serçe karşıtı çözümler aramaktadır.

Serçe, birinin kulaklarına müzik olabilecek bir şarkıya sahiptir, ancak doğalarının patronluğu genellikle yerel şarkı kuşlarının yuvalanmasına müdahale eder. Chickadees, bluebirds ve diğer songbirds için yuvalama kutuları sağlayanlar, bir serçe yuvayı ele geçirdiğinde genellikle üzülür.

Serçeler çok hızlı bir şekilde sayılarını arttırırlar ve bir mevsimde dört ila beş yumurta yumurtlarlar. Genellikle daha az yaygın diğer diğer kuşları yuvalarından tahliye ediyor ve oraya yerleşiyorlar. Genellikle bir serçe tuzağı kullanılır ve serçeler yakalanarak başka bir yerde serbest bırakılır. Bu, etkili ve birçok alanda yasaklı olmayan bir kontrol yöntemidir. Yakalama ve serbest bırakmanın dezavantajı, bir sorunu ortadan kaldırmak yerine sadece yerini değiştirmesidir.

Serçeler nadiren bir ormanda görülür, ancak kasabalarda, şehirlerde ve çiftlik bahçelerinde bol miktarda bulunurlar. İnsanlar, serçelerin için yiyecek ve yuvalama koşullarını sağladığından, kendi içlerinde bir serçe tuzağı gibi görünebilirler. İnsanlar kuşları mısır, darı ve ayçiçeği gibi diğer tohumlarla besleyerek, serçeyi ücretsiz bir yemeğin tadını çıkarmaya da teşvik ediyorlar. İnsanların onlara yemek vermesine bağlı değildirler, ancak yiyeceklere böyle kolay bir şekilde ulaşınca böcek avına çıkmaya zahmet etmeyi bırakırlar.

Serçeler küçük oldukları kadar hem de saldırgandır. Yuvalama yerlerini veya yiyecek kaynaklarını ele geçirmek için genellikle diğer kuşlara saldırırlar. Baykuşlar ve şahinler gibi doğal yırtıcılar, haşere kuşlar için bir kontrol yöntemi sunacaktır, ancak serçe tuzağı veya diğer caydırıcılar genellikle daha etkilidir. Esas olan, öngörülemeyen bir korkutma taktiğidir, çünkü kullanılan yöntemde rastgele hareketler olmaz ise ciddi bir tehlike altında olmadıklarını çabucak fark edeceklerdir.

Çeşitli kontrol önlemleri kullanmak, sorun yaratıcı kuşların sayısını azaltmakta daha etkili olacaktır. Gıda kaynaklarının kaldırılması, yuvalamaya izin verilmemesi ve doğal yırtıcı hayvanların (veya simülasyonların) kullanımı, tek bir yöntemden daha iyi sonuçlar verecektir. Böyle bir doğal avcı simülatörü buradan sağlanabilir.